عکس ، تمساح رنگ پریده؛ با نادرترین گونه تمساح آشنا شوید - وبلاگ وردپرس

به گزارش وبلاگ وردپرس، تمساح ها برای اولین بار در دوره ائوسن، حدود 56 میلیون سال پیش، ظاهر شدند؛ آنها خزندگانی هستند که از نظر علمی به عنوان کروکودیل طبقه بندی می شوند.

امیرحسین فوقانی- شاید تعجب برانگیز باشد اما کروکودیل ها نزدیک ترین بستگان پرندگان هستند؛ اجداد آنها متعلق به Archosauria یا Archosaurs هستند که در دوره زمین شناسی تریاس 200 میلیون سال پیش شکوفا شدند.

بیشتر بخوانید:

نقش این موجود عجیب در پیدایش ساختارهای پیچیده حیات

چرا رنگ های رنگین کمان شامل سیاه، قهوه ای و طوسی نمی گردد؟

موشک هایپرسونیک تازه روسیه از دریا سر درآورد / عکس

مردم گاهی اوقات اصطلاحات تمساح و کروکودیل را به جای یکدیگر به کار می برند، اما این دو گونه تفاوت های مشخصی با هم دارند. گونه نادری از کروکودیل ها، تمساح های سفید هستند.

تمساح های سفید به آلبینیسم مبتلا هستند، یک ناهنجاری مادرزادی، که در نتیجه فقدان کامل رنگدانه تیره به نام ملانین ایجاد می گردد. با این حال، تمساح های مبتلا به این بیماری کاملا سفید نیستند و رنگ زرد کمرنگی دارند.

لوسیسم نیز یکی دیگر از بیماری هایی است که رنگ تمساح را تغییر می دهد، این بیماری با کاهش رنگ تمام انواع رنگدانه های پوست، نه فقط ملانین، ایجاد می گردد. لوسیسم جزئی، که به عنوان اثر pied یا piebald شناخته می گردد، لکه های سفید بدون رنگ و نامنظمی را روی رنگ طبیعی پوست حیوان ایجاد می نماید.

ملانین یک رنگدانه یا رنگ آمیزی پوست است که از اشعه ماوراء بنفش (فرابنفش) که مسئول تشکیل تومورهای بدخیم یا سرطان پوست است، محافظت می نماید. ملانین رنگ نور عبوری را تغییر می دهد و تقریباً تمام انرژی مضر را جذب می نماید و آن را به صورت گرما پخش می نماید.

تفاوت دیگری که آلبینو را از حیوانات لوسیتیک متمایز می نماید رنگ چشم است. به علت عدم وجود ملانین، آلبینوها به علت رگ های خونی زیرین که به وسیله عنبیه نشان داده می شوند، چشم های قرمز دارند. بینایی آنها مختل شده است و آنها فاقد قدرت بینایی یا تیزبینی برای حل جزئیات دقیق هستند. اما بیشتر حیوانات لوسیتیک رنگ چشم طبیعی دارند و بینایی آنها تحت تأثیر لوسیسم آنها قرار نمی گیرد.

تمساح ها و تمساح های سفید چقدر نادر هستند؟

بدون رنگدانه های تیره پوست برای استتار، به ندرت این حیوانات در طبیعت زنده می مانند. برای این حیوانات جوجه ریزی سخت است که خود را در باتلاق تاریک پنهان نمایند. آنها ممکن است بتوانند برای چند روز یا حتی هفته ها از شکارچیان طبیعی خود فرار نمایند. اما به علت رنگ پریده، آنها طعمه آسانی هستند.

آنها که در اسارت نگهداری می شوند، شانس بیشتری برای زنده ماندن دارند. حساس به نور خورشید، در محفظه های خاصی قرار می گیرند که آنها را در برابر اشعه ماوراء بنفش خورشید محافظت می نماید.

از بیش از 1 میلیون جمعیت تمساح آمریکایی بالغ، تخمین زده می گردد که کمتر از 100 آلبینو و تنها حدود 12 گیتور لوسیتیک وجود دارد. بعضی از بزرگ ترها که در باتلاق های لوئیزیانا و جنگل های همیشگی فلوریدا به عنوان نوزادی کشف شدند، طولی بیش از ده فوت و وزنی بین 500 تا 800 پوند دارند. آنها را می توان در مزارع تمساح و باغ وحش های مختلف و پارک های موضوعی مشاهده کرد.

از هر ده هزار کروکودیل فقط یکی از آنها لوسیتیک از تخم بیرون می آیند. کروکودیل های آلبینو به ندرت در طبیعت دیده شده اند.

جدای از فقدان غیر معمول رنگ آمیزی تیره، گونه های ذکر شده دارای ویژگی های فیزیکی مشابهی هستند.

منبع: OWLCATION

227227