سیاست حمایتی از بچه ها
به گزارش وبلاگ وردپرس، ضعف آماری در مقوله شناسایی تعداد بچه ها کار باعث شده تا آمارها در این حوزه همه برآوردی ارائه گردد. متاسفانه طی یک سال گذشته به واسطه شیوع پاندمی کرونا گرسنگی به مفهوم عام در مناطق محروم کشور مشهود است. تا پیش از کرونا این عبارت به مفهوم عام وجود نداشت. همزمان با بروز این پدیده، تعداد بچه ها کار نیز افزایش پیدا نموده است. بچه ها کار در کشور به دلیل فقر معیشتی می توانند افزایش یابند که این اتفاق طی یک سال گذشته اتفاق افتاده است و همزمان با افزایش فقر معیشتی، بچه ها کار بیشتری به کار گمارده شده اند.
اساسا رابطه مستقیم بین فقر و کار کودک وجود دارد، به این ترتیب که اگر فقر بیشتر گردد، تعداد کودک کار نیز طبیعتا افزایش می یابد. اتفاقی که طی مدت یک سال گذشته با آن روبرو بودیم که در مناطق محروم و حتی مناطق جنوبی تهران محسوس است.
برآوردهای اجرا شده نشان می دهد طی یک سال گذشته حدود 5 میلیون دانش آموز در کشور از چرخه تحصیل بازماندند که 5/ 3 میلیون نفر از این دانش آموزان به دلیل عدم دسترسی به حداقل های نظام جدید آموزشی از جمله اینترنت و تجهیزات دسترسی به فضای مجازی امکان دسترسی به نظام آموزشی مجازی را از دست دادند. همچنین جمعیت کثیری از این دانش آموزان کلا در سال جدید تحصیلی ثبت نام نکردند که بخش قابل توجهی از آنها وارد بازار کار شدند.
در عین حال، گروه نخست نیز (دانش آموزان محروم از دسترسی به اینترنت و فضای مجازی) یک ظرفیت بالقوه برای ورود به بازار کار هستند، کمااینکه بخشی از این گروه به جرگه بچه ها کار پیوستند.
با این حال امروز پدیده کودک کار به واسطه شیوع کرونا بیش از گذشته جامعه را تهدید می نماید و این یک هشدار برای سیاست گذاران است.
یکی از موارد قابل تامل افزایش تعداد مرگ و میر و همچنین خودکشی بچه ها کار طی یک سال گذشته است؛ در بازه یک سال گذشته مواردی گزارش شده که بچه ها کار، به دلیل فعالیت شغلی جان خود را از دست دادند یا مواردی خودکشی نیز مشاهده شده است.
همه این مسائل ریشه در فقر خانواده دارد که همه افراد حاضر در خانواده را مجبور به کار کردن و کسب درآمد می نماید که یکی از عوامل مهم فقر طی یک سال گذشته، شیوع بیماری کرونا و آسیب پذیری این خانوارها از پاندمی بوده است.
بنابراین باید در حوزه مقابله و افزایش تعداد بچه ها کار اقدامات اساسی صورت گیرد. دو راه حل در این خصوص باید مدنظر سیاست گذار باشد. راه حل نخست در حوزه سیاست گذاری کلان است، به این ترتیب که وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی باید در حوزه سیاست های مقابله با فقر سیاست گذاری کند. همزمان باید حوزه حمایت از این خانوارها با جدیت در دستور کار قرار گیرد، چراکه ریشه پدیده و توسعه بچه ها کار در فقر معیشتی است.
منبع: اتاق بازرگانی ایران