خولک بافی، حرفه حاشیه نشینان دریاچه هامون

به گزارش وبلاگ وردپرس، خولک بافی همان بافت پرده به یاری نوعی نی و یکی از صنایع دستی سیستان و بلوچستان است که بیشتر اهالی منطقه سیستان و حاشیه دریاچه هامون به این صنعت می پردازند. در گذشته قبل از وقوع خشکسالی ها سالیانه حدود 2 میلیون مترمربع از این پرده فراوری و از سیستان به سایر مناطق ایران حمل می شد.

خولک بافی، حرفه حاشیه نشینان دریاچه هامون

وبلاگ وردپرس، صنایع دستی سیستان وبلوچستان تنوع بسیاری دارد. حتی قدمت بعضی از آنها به چند هزار سال قبل برمی گردد. بعضی از این صنایع به ثبت ملی هم رسیده اند. در واقع تمدن چند هزار ساله سیستان و بلوچستان سبب شده است تا این استان در زمینه صنایع دستی پیشتاز باشد. قالی بافی، پلاس بافی، سفال گری، سوزن دوزی روی انواع لباس ها و لوازم کاربردی، خمک دوزی، سیاه دوزی، سکه دوزی، آینه دوزی، سیس بافی، دودنی بافی وحصیربافی بعضی از این صنایع دستی هستند.

خولک بافی یکی دیگر از صنایع دستی حاشیه نشینان دریاچه هامون در سیستان است. خولک از ساقه های نوعی نی به نام توت یا توتک تهیه می گردد که در دریاچه هامون موجود است. از برگ های سبز و تازه این نوع نی برای خوراک دام و از ساقه نازک و بلند آن درصنعت خولک بافی استفاده می گردد.

حاشیه نشین های هامون ابتدا خولک را از دریاچه تامین می نمایند و سپس از آن برای پنجره و درهای ورودی ساختمان ها پرده خولکی می سازند. همچنین بومیان این منطقه برای جلوگیری از ورود حشراتی مانند پشه یا مگس از این پرده ها استفاده می نمایند.

این نوع پرده ها در مناطق گرم مانند کشورهای عربی هواداران زیادی دارد و در گذشته بسیاری از پرده های فراوری شده در این منطقه به کشورهای عربی صادر می شد.

به دلیل این که مواد اولیه خولک بافی به راحتی به دست می آید و ارزان تمام می گردد، این صنعت دستی برای مردم حاشیه هامون صرفه مالی دارد، اما به دلیل خشکسالی حاکم در منطقه سیستان و خشک شدن تالاب بین المللی هامون این صنعت دستی رو به افول رفته است.

  • سفر به سیستان و بلوچستان
منبع: همشهری آنلاین

به "خولک بافی، حرفه حاشیه نشینان دریاچه هامون" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "خولک بافی، حرفه حاشیه نشینان دریاچه هامون"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید