بیماری هایی که بچه ها در مهد یا مدرسه به آنها دچار می شوند - وبلاگ وردپرس

به گزارش وبلاگ وردپرس، ازدحام بچه ها در محیط بسته کلاس در ایام سال تحصیلی خطر انتقال انواع بیماری های مسری را در مدارس و مهدها افزایش می دهد.

از آنجا که پیش گیری بهتر و کم هزینه تر از درمان است، با هم شایع ترین بیماری هایی را که ممکن است در سال تحصیلی به آنها مبتلا شوند، آنالیز می کنیم.

1. عفونت های دستگاه تنفسی

عوامل میکروبی ایجادنماینده این بیماری ها از راه عطسه، سرفه و ترشحات دهان و بینی در فضا منتشر شده و محیط را آلوده می نمایند. این عوامل بیماری زا بلافاصله بعد از انتشار به فرد منتقل شده یا در محیط به جای مانده سپس در اثر تماس دست با سطح آلوده با دهان و بینی به بدن انتقال می یابند.

روش های پیشگیری از این بیماری ها

به طورکلی از این بیماران خواسته می گردد تا زمان بهبودی از قرار گرفتن در اماکن عمومی خودداری نمایند؛ بنابراین والدین بهتر است طول دوره بهبودی فرزند خود را از پزشک معالج جویا شده و تا بازیابی شرایط سلامت او را در منزل نگه دارند.

به فرزندتان بیاموزید در طول مدت بیماری از ماسک استفاده کند و هنگام عطسه یا سرفه دستمالی را جلوی دهان و بینی اش بگیرد؛ سپس دستمال آلوده را دور بیندازد.

برترین راه پیشگیری از این بیماری های عفونی دستگاه تنفسی، شستن دست ها است؛ یعنی اگر کودک یاد بگیرد دست خود را که به میز، نیمکت، صندلی و دستگیره های سرویس و ... زده، به سر، صورت، دهان و بینی خود نزند تا حد زیادی از ابتلا به این بیماری ها شایع مصون می ماند. بعلاوه برای فرزندتان صابون مایع کوچکی تهیه کنید که در مدرسه یا مهد بتواند مرتب دست هایش را بشوید.

دوره استراحت در خانه

تشخیص طول درمان برای هرکدام از این بیماری ها به عهده پزشک معالج کودک است، اما به طور میانه بچه ها در صورت ابتلا به این بیماری ها 3-5 روز باید در منزل استراحت نمایند.

توصیه به خانواده دانش آموز بیمار

برای جلوگیری از انتقال بیماری فرزندتان به خواهر و برادرهایش یا خودتان تا حد امکان اتاق او را جدا کنید و ترتیبی دهید که تهویه و دمای هوای اتاق او مناسب باشد. می توانید هر 2-3 ساعت پنجره اتاق را باز کنید تا هوای محیط عوض گردد و حتماً برای فرزندتان از ظروف و حوله مجزا و بعلاوه ماسک بهره ببرید. به شستن دست های خودتان و اعضای خانواده - به خصوص بعد از پرستاری از فرزند بیمارتان- تأکید داشته باشید. به هیچ وجه با دست های نشسته به آشپزی نپردازید.

مطمئن شوید اعضای خانواده قبل از خوردن غذا دست های شان را می شویند. فرزندتان را مجبور به پوشیدن لباس های خیلی گرم نکنید، دمای اتاقی که فرزندتان در آن استراحت می نماید هم باید در حدی باشد که سردش نگردد. به فرزندتان مایعات و میوه و سبزیجات تازه بدهید، این خوراکی ها در روند بهبود یا پیشرفت بیماری تأثیری ندارند اما از شدت و دوره درمان بیماری می کاهند.

2. بیماری های گوارشی

عارضه هایی مانند اسهال و استفراغ می توانند نشانه بیماری های مختلفی باشند اما در مدرسه یا مهد هم می توانند در پی انتقال میکروب ها و ایجاد بیماری های گوارشی در کودک ایجاد شوند.

انتقال: چنین بیماری هایی به وسیله دهان و مدفوع منتقل می شوند یعنی اگر کودک بیمار اصول بهداشتی را رعایت نکند (مثلاً تماس دست آلوده بعد از دستشویی رفتن با وسایل شخصی) عوامل بیماری زا را به محیط انتقال داده و دیگر بچه ها و حتی بزرگ ترها با لمس اشیایی که با دست آلوده او تماس داشته اند و زدن این دست آلوده به دهان یا غذا، بیمار خواهند شد.

پیشگیری: عوامل ویروسی به راحتی انتشار می یابند و عوامل باکتریایی هم معمولاً به وسیله آب و غذای آلوده (مثلاً شیر آب آلوده یا غذایی که از بوفه مدرسه خریداری می گردد) سرایت می یابند. برای پیشگیری از این بیماری ها باید اصول اولیه بهداشت را به بچه ها خود بیاموزید و تأکید داشته باشید که قبل از دست زدن به غذا و دهان خود حتماً دست های شان را با آب و صابون به خوبی بشویند.

استراحت در منزل: دوره استراحت این دسته بیماری ها بسته به نوع عامل بیماری زا- باکتری یا ویروس - متغیر است. اگر کودک دچار اسهالی شده که نمی تواند خود را کنترل کند و بیشتر از دو بار در روز دچار استفراغ می گردد نباید به مدرسه یا مهدکودک برود تا زمانی که شرایط جسمی اش بهبود یابد. اگر عامل بیماری کودک باکتریایی باشد تا 5 روز بعد از آغاز درمان بهبودی کامل حاصل می گردد اما اگر عامل بیماری ویروسی باشد زمان استراحت تا هنگام کنترل شدن اسهال یا استفراغ کافی است.

توصیه به خانواده دانش آموز بیمار:

همان طور که در بیماری های تنفسی ذکر شد، رعایت اصول بهداشتی در مراقبت از فرزند بیمارتان مهم ترین کاری است که می توانید انجام دهید. وسایل شخصی او را از دیگران جدا کنید. طی این بیماری ها آب بدن بسیار کاهش می یابد بنابراین باید در رژیم غذایی کودک مایعات طبیعی و غذاهای آبکی در نظر گرفته گردد که آب ازدست رفته بدنش جبران گردد.

برترین مایعی که در دوره درمان این گونه بیماری ها می توانید به فرزندتان بدهید محلول او آر اس (ORS) است. برای تهیه این محلول یک پاکت پودر او آر اس را در چهار لیوان (سایز میانه) سر پر حاوی آب جوشیده سرد شده حل کنید و در یخچال بگذارید، سپس در طول روز به فرزندتان بدهید.

یکی از خوراکی های مناسب برای بچه ها در طول مدت ابتلا به اسهال، ماست است؛ ماست باکتری هایی مفید دارد که با ورود به بدن و استقرار در روده با باکتری های بیماری زا و مهاجم مبارزه می نمایند.

از دیگر خوراکی های مناسب برای بچه ها مبتلا به بیماری های گوارشی می توان به سوپ حاوی هویج و سیب زمینی، دوغ و کته با ماست اشاره نمود.

در طول مدتی که فرزندتان به بیماری گوارشی مبتلاست به او شیرینی جات (از نبات داغ و آب میوه پاکتی گرفته تا شیرینی خشک و تر) ندهید.

در دوره درمان بیماری های گوارشی استفاده از میوه و آب میوه توصیه نمی گردد اما از میان میوه ها، موز کال و سیب سبز سفت و با پوست رنده شده برای کودک مفید است.

توجه: اگر احساس کردید فرزندتان بی حال است، دفع ادرار یا مدفوعش با مشکل روبه روست یا دیربه دیر اتفاق می افتد، باید سریعاً به پزشک مراجعه کنید.

3. زرد زخم

زرد زخم یک بیماری باکتریایی است که در پی ابتلای به آن روی پوست بدن زخم هایی با ترشحاتی زردرنگ ایجاد می گردد و این زخم ها پس از مدتی خشک شده و می افتند. زرد زخم دو نوع عمده یعنی سطحی و تاولی دارد. زخم ها بیشتر در قسمت های بدون پوشش مثل صورت و اندام های حرکتی بروز می نماید.

درمان این بیماری به شدت مسری شامل تمیز کردن زخم ها و مصرف پماد موضعی برای زخم های سطحی و آنتی بیوتیک خوراکی است. بعد از گذشت 24-48 ساعت از آغاز درمان کودک می تواند به مدرسه یا مهد برود. در حین بهبودی رعایت اصول بهداشتی ذکرشده و پرهیز از تماس مستقیم با بیمار و وسایل شخصی اش توصیه می گردد.

4. شپش

شپش حشره ای به میزان حدود 1-2 میلی متر است و با چشم غیرمسلح دیده می گردد. شپش ماده حدود یک ماه عمر می نماید و روزانه 4-6 تخم می گذارد؛ این تخم ها به ابتدای ساقه مو در نزدیکی پوست سر- که دما و رطوبت خوبی دارد- چسبیده و بعد از 7 روز نوزادان این حشره سر از تخم ها درمی آورند، 3 بار پوست ریزی می نمایند و به شپش بالغ تبدیل می شوند.

این بیماری شایع نیست اما ابتلای یک کودک به آن می تواند دیگران را هم مبتلا کند؛ مثلاً ممکن است کودکی به سفر رفته باشد و این بیماری را با خود آورده باشد. اگر فرزندتان به این بیماری مبتلا شده سراسیمه نشوید، امروزه با رعایت اصول بهداشت و موجود بودن داروهای مؤثر، درمان و پیشگیری از انتقال شپش بسیار ساده تر شده است.

مراقبت از کودک در خانه

با توجه به موقعیت و جاگیری شپش در ساقه های مو، موهای فرزندتان را کوتاه کنید.

شانه زدن مرتب موها باعث شکستن پای شپش ها و درنهایت مرگ آنها می گردد.

در دوره درمان باید حوله شانه و ملحفه و لباس های های فرزندتان را جدا کنید و با فواصل کم بشویید و در آب بجوشانید.

داروی این بیماری عبارت است از نوعی شامپوی مخصوص که پزشک معالج نحوه استفاده از آن را به شما آموزش می دهد.

استفاده از سرکه هم به عنوان درمان مکمل توصیه می گردد. برای این منظور یک لیوان بردارید، نصف آن را آب و نصفش را سرکه بریزید، سپس شانه را به این محلول آغشته و به موهای فرزندتان بزنید.

فرزندتان را تا هنگام بهبودی کامل در خانه نگه دارید.

5. گال یا جَرَب

این بیماری خارش دار انگلی چندان شایع نیست اما می تواند در مهد یا مدرسه و هنگام بازی و تماس های بچه ها با هم از کودک آلوده منتقل گردد. از نشانه های این بیماری می توان به خارش و ضایعات پوستی قرمز و برجسته اشاره نمود.

برای مقابله با این بیماری باید:

سریعاً به پزشک مراجعه و داروهای او را مطابق دستور مصرف کنید.

محل زندگی خود را سم پاشی کنید.

لباس ها و لوازم خواب و دیگر وسایل اعضای خانواده را بجوشانید.

تا زمان بهبودی کامل فرزندتان او را به مدرسه نفرستید.

از تماس مستقیم با فرد آلوده خودداری کنید.