افسرده هستید؟ شاید نه، اگر شما یک نارسیست یا خودشیفته اید - وبلاگ وردپرس

به گزارش وبلاگ وردپرس، آیا خود را انسان مهمی می دانید و احساسی لبریز از اهمیت دادن به خود را دارید؟ آیا احساس می کنید که بهتر و مهم تر از دیگران هستید، و آنها اهمیت چندانی ندارند؟ اگر چنین است، احتمالاً شما به عنوان یک فرد خودشیفته و ناراحت کننده ترین فرد در یک جمع شناخته می شوید.

اما سه مطالعه بریتانیایی اکنون نشان می دهند که داشتن مقداری از خودشیفتگی ممکن است چندان هم چیز بدی نباشد. اما چگونه؟ در واقع محققان نشان داده اند که خودشیفتگی باعث بوجود آدمن درجه ای از سختی فکری می گردد که می تواند در هنگام مواجهه با انتقاد، شک به خود و عدم اعتماد به نفس، ما را تقویت کند و در آن شرایط از ما محافظت کند.

کاستاس پاپاگورگیو، نویسنده اصلی مطالعات نو شرح داد: این مطالعه نشان داد که حداقل بعضی از جنبه های خودشیفتگی می تواند به افراد یاری کند تا در برابر انواع خاصی از آسیب های روانی، به عنوان مثال علائم افسردگی و استرس، از خود مقاومت نشان دهند.

او اضافه نمود: خودشیفتگی با اعتماد به نفس سالم و برونگرایی رابطه مثبتی دارد. مثبت ماندن، تمرکز روی اهداف و انجام کارها، نوعی پیشرفت توانایی است.

در این آزمایش، تقریباً 700 شرکت نماینده در مجموع بین سنین 22 تا 25 سال شرکت داشتند. کلیه پرسشنامه های تکمیل شده، برای سنجیدن درجه گرایش های خودشیفتگی، سختی فکری و استرس طراحی شده بود. شرکت نمایندگان بعلاوه بر اساس داشتن بیش از یک نوع خودشیفتگی رتبه بندی شدند.

درجه های بالاتر خودشیفتگی به عنوان خودشیفتگی آسیب پذیر شناخته می گردد. آسیب پذیری این نوع خودشیفتگی ریشه در ناامنی و احساس همواره تدافعی دارد که فرد در چنین حالتی ممکن است رفتار دیگران را در فکر خود خصمانه و تهدیدآمیز ببیند.

داشتن سطح بالایی از خودشیفتگی آسیب پذیر دیگر به سختی فکری بیشتر و یا توانایی بیشتر در ایجاد دفاع ضد گلوله در برابر انتقاد و افسردگی مرتبط نیست. این ارتباط در درجه پایینی از خودشیفتگی وجود دارد.

اما آیا تلقین و گرایش به خودشیفتگی، تنها یا برترین راه رسیدن به موفقیت و جلوگیری از افسردگی است؟

پاپاگورگیو تأکید کرد که مطالعات وی بر روی خودشیفتگی شدید یا بیماری بالینی معروف به اختلال شخصیتی خودشیفتگی متمرکز نشده است. در عوض، جنبه های ویژگی شخصیتی خودشیفتگی که در یک طیف ظاهر می گردد مورد آنالیز قرار گرفته است.

اما او موافقت کرد که خودشیفتگی سمی لزوماً باعث عزت نفس سالم به سمت راهی برای ورود به موقعیت های اجتماعی بیشتر نمی گردد.

او افزود: تقویت خود در قالب خودشیفتگی ممکن است در مواجهه با یک چالش واقعی مؤثر باشد؛ برای مثال شاید این خصوصه بتواند فکر و اعتماد به نفس او را در هنگام یک مسابقه ورزشی تقویت کند.

راهکارهای مختلفی برای پیشگیری و مقابله با افسردگی وجود دارد، از جمله تغییر در نحوه تفکر و نگرش نسبت به خود، دنیا و روابط.

نویسندگان این مطالعات پیشنهاد نمی دهند که مردم باید به عنوان روشی برای جلوگیری از افسردگی، کوشش به رسیدن به خودشیفتگی داشته باشند، اما آنها می گویند: تنها این ویژگی شخصیتی که ما آن را خودشیفتگی می نامیم، شامل بعضی خصوصیات است که ممکن است خطر افسردگی را کاهش دهد.

نکته مهم این است که افراد خودشیفته، اما نه خیلی زیاد، نیز از عزت نفس بالایی برخوردار هستند. افسردگی تا حد زیادی یک اختلال عزت نفس است. افرادی که دچار افسردگی هستند، اغلب احساس می نمایند بی فایده هستند، هیچ کس به آنها اهمیتی نمی دهد و نمی توانند هیچ کاری را درست انجام دهند.

بنابراین، داشتن عزت نفس بالا به طور طبیعی باعث می گردد فرد کمتر دچار افسردگی گردد. نکته مهم این است که در دوزهای میانه، سختی فکری که از ویژگی های خودشیفتگی است، می تواند یک دارایی باشد که به افراد یاری می نماید تا بتوانند با سختی های زندگی بجنگند و به سرعت زخم های خود را بهبود دهند.